We hebben weer naar hard werken een doorbraak.
Zoals somige van jullie wel weten is het rijden van Mo niet zomaar makkelijk te doen. Mo is eigenlijk een paard die niet geboren had moeten worden. Om maar eens te spreken met de woorden van mijn trainer.
Het is altijd heel erg puzzelen met haar . Stand van de hoeven, osteophaat , homeophaat. Zadel ,beugels ,hoofdstel ,sporen. Alles moet kloppen. En dan is het nog 1 pas vooruit en vaak 2 achteruit. Daarbij komt dat ze ook nog eens ernorm groot is voor mij. Ik ben 1.56 cm en zij is 1.60.
Dit alles heb ik bij de koop van haar nooit geweten. Ik heb haar des tijds als 13 maanden oud veulen gekocht.
Haar ontzettend fijne karakter maakt echt dat ik voor haar wil/ wilde gaan .
De laatste tijd stonden we aardig stil dacht ik . Ik begon een beetje de moed kwijt te raken. En was bezich met een beslissing te maken om haar toch te verkopen. Kwam vanmiddag al een advertentie tegen van een westernstal die lespaarden zocht.
Toen ik vanmiddag Mo uit het land pakte . Wilde ze niet komen , rende weg naar de andere kant van het land :bye: Toen ik daarwas aangekomen vertrok ze weer :bye: Toen kon ik haar toch rustig pakken ( ik ga nooit jagen of ongeduldig doen ik blijf altijd rustig. Dan maar iets later) Ik dacht echt van zie jewel tijd voor wat anders. Heb haar gezadeld . Wat er toen gebeurde. Ze ging lopen voor me . Ze kwam op de hulpen die ik moest doen. Geen verzet en liep ze eruit hoefde ik niet moeilijk te doen. Heel weinig vragen en ze was erweer. Ik hoop dat we dit goed kunnen vast houden . Ik heb haar de hemel in geprijsd. Uit blijschap mijn trainer gebeld.
Zo fijn als je trainer niet alleen met je paard bezich is maar ook met de mens achter het paard 
Gelukkig zijn er trainer die begrijpen dat je te maken heb met een duo. niet makkelijk voor ze 
Niet lang gereden het ging namelijk zo goed. Ik wilde die flo vast houden. Het voelde zo goed.Je paard kan je zo spiegelen , heel moeilijk maar wel mooi.